Marie Losier

Η γαλλίδα καλλιτέχνις Μαρί Λοζιέ (1972) είναι γνωστή για τα ονειρώδη πορτρέτα πρωτοποριακών μουσικών και κινηματογραφιστών, γυρισμένα σε φιλμ 16mm. Είναι μία καλλιτέχνις που, στην εποχή του ψηφιακού κινηματογράφου, επιμένει στο αναλογικό φιλμ. Η Μαρί Λοζιέ δουλεύει και εργάζεται στο Παρίσι, ενώ έζησε Νέα Υόρκυ για περισσότερα από 20 χρόνια. Έχει δείξει το έργο της σε μουσεία, γκαλερί και φεστιβάλ. Σχεδίαζε σκηνικά για τον Ρίτσαρντ Φόρμαν και έμαθε να τραβά σε φιλμ 16mm με τον Μάικ Κούτσαρ στο Εργαστήριο Μιλένιουμ Φιλμ. Εκεί της γεννήθηκε η έντονη επιθυμία να συνεργαστεί στενά με άλλους καλλιτέχνες. Έγινε η καλλιτέχνις των καλλιτεχνών.

Το έργο της, με έντονη την προσωπική της σφραγίδα, συνίσταται από ενδόμυχα πορτρέτα μέχρι θορυβώδεις ταινίες-περφόρμανς, στις οποίες τα κοστούμια και τα σκηνικά είναι σχεδιασμένα από την ίδια και εμπνέονται από τον πρώιμο βωβό κινηματογράφο. Πείθει τους καλλιτέχνες να αναπαραστήσουν σκηνές από τις ζωές τους, και αυτό που αναδύεται είναι μία αλήθεια που ξεπερνά κατά πολύ τις συμβάσεις του συμβατικού ντοκιμαντέρ. Κάθε ταινία είναι ένα γεγονός ζωντανής περφόρμανς, στην οποία η Λοζιέ συμμετέχει με την κάμερα Μπόλεξ στο χέρι. Η Μπόλεξ είναι πλέον ζωτικό μέρος του σώματός της. Μικροκαμωμένη και ευλύγιστη όπως είναι, με σπουδές στην ακροβατική, δημιουργεί μία δυναμική σχέση με αυτούς τους οποίους κινηματογραφεί. Δεν είναι ουδέτερη παρατηρητής, αλλά εμπλέκεται και εμπνέεται από αυτό που συμβαίνει μπροστά της. Έτσι, η φαντασία και το όνειρο συνυπάρχουν με την πραγματικότητα, και κρυμμένες και άγνωστες πτυχές της προσωπικότητας των καλλιτεχνών αποκαλύπτονται. (Νίνα Βελιγράδη). 

​

​

French artist Marie Losier (1972) is best known for her dream-like 16mm film portraits of avant-garde musicians and film-makers. She is an artist dedicated to analog filmmaking in the era of the digital. Marie lives and works in Paris and has lived in New York for over 20 years. She has shown her films and videos at museums, galleries and festivals. She designed props for Richard Foreman and learned to shoot on 16mm with Mike Kuchar at the Millennium Film Workshop, revealing her boundless urge to collaborate closely with artists. She is the artist of the artists.

 

Her highly personal body of work ranges from intimate portraits to rollicking performance-films with costumes and sets created by her, all inspired by the silent cinema. She persuades the artists to re-enact scenes from their own lives and what begins to emerge is a truth that far exceeds the conventions of traditional documentary filmmaking. Every film is a live performance event, with Marie participating with her hand-held Bolex, a vital part of her body, like an extra hand. Being somewhat small and acrobatic, she creates a dynamic relationship between her and her subject. She is not a neutral participant, but one equally engaged and inspired by what is happening in front of her camera. Fiction, fantasy, dream and reality co-exist, and somehow the hidden or unknown parts of her subjects’ personality are being revealed. (Nina Veligradi)